Syntetyczny wchłanialny szew poliglaktynowy 910 z igłą
Charakterystyka ogólna
Kwas poliglikolowy | 90% |
L-laktyd | 10% |
Powłoka | <1% |
Surowiec:
Kwas poliglikolowy i L-laktyd.
Parametry:
Przedmiot | Wartość |
Właściwości | Poliglaktyna 910 z igłą |
Rozmiar | 4#, 3#, 2#,1#, 0#, 2/0,3/0, 4/0, 5/0, 6/0, 7/0, 8/0 |
Długość szwu | 45cm, 60cm, 75cm itd. |
Długość igły | 6,5 mm 8 mm 12 mm 22 mm 30 mm 35 mm 40 mm 50 mm itd. |
Typ igły | Końcówka stożkowa, ostrze zakrzywione, ostrze odwrotne, ostrza tępe, ostrza szpatułkowe |
Rodzaje szwów | Wchłanialny |
Metoda sterylizacji | EO |
Charakterystyka:
Wysoka wytrzymałość na rozciąganie.
Konstrukcja pleciona.
Wchłanianie poprzez hydrolizę.
Wielowłóknisty materiał powlekany cylindrycznie.
Pomiar zgodny z wytycznymi USP/EP.
O igłach
Igły są dostępne w różnych rozmiarach, kształtach i długościach cięciwy. Chirurdzy powinni wybrać rodzaj igły, który – według ich doświadczenia – jest odpowiedni do konkretnego zabiegu i tkanki.
Kształty igieł klasyfikuje się ogólnie według stopnia krzywizny trzonu na 5/8, 1/2, 3/8 lub 1/4 koła oraz na proste, stożkowe, tnące, tępe.
Zasadniczo igła tego samego rozmiaru może być wykonana z cieńszego drutu do stosowania w tkankach miękkich i delikatnych, a z grubszego drutu do stosowania w tkankach twardych lub zwłókniałych (wybór należy do chirurga).
Główne cechy igieł to:
● Muszą być wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej.
● Są odporne na zginanie, ale są tak przetworzone, że mają tendencję do wyginania się przed pęknięciem.
● Końcówki stożkowe muszą być ostre i wyprofilowane, aby można je było łatwo wprowadzić do tkanek.
● Miejsca i krawędzie cięcia muszą być ostre i bez zadziorów.
● Większość igieł ma wykończenie super-Smooth, które pozwala igle na przejście przez materiał z minimalnym oporem lub przeciąganiem.
● Igły żebrowane — wiele igieł ma podłużne żeberka, które zwiększają stabilność igły na materiale szewnym. Igła musi być dobrze zamocowana, aby nie oddzieliła się od materiału szewnego podczas normalnego użytkowania.
Wskazania:
Jest on wskazany we wszystkich zabiegach chirurgicznych, na tkankach miękkich i/lub podwiązkach. Należą do nich: chirurgia ogólna, gastroenterologia, ginekologia, położnictwo, urologia, chirurgia plastyczna, ortopedia i okulistyka.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów w podeszłym wieku, niedożywionych lub z niedoborami odporności, ponieważ może to spowodować wydłużenie krytycznego okresu gojenia się rany.